Jaskinie Na Pomezi - trasa
Obszar jaskiń z budynkiem administracyjnym znajduje się pod przełęczą Na Pomezí, w kierunku miejscowości Vápenná. Do podziemi zwiedzający z przewodnikiem wchodzą sztucznie przebitą sztolnią, która prowadzi do pierwszego naturalnego pomieszczenia systemu jaskiniowego. Sala lodowa wzięła swoją nazwę od kilkumetrowego nacieku sintrowego na ścianie, który przypomina zamarznięty wodospad. Kształty stropu przypominają mapę plastyczną gór. Na najniższym poziomie tego stromo opadającego pomieszczenia znajduje się największa stalagnat nazywany Latarnia. Małym łukiem korytarz prowadzi do sali U wierzby płaczącej. Również tu jest odpowiednik w zdobieniach naciekowych, którego dominanta, Wierzba płacząca, „rośnie“ na brzegu sintrowego jeziorka.
W sali jest kilka sztucznie osadzonych nacieków, przeniesionych tu w ramach udostępniania jaskini z miejsc, gdzie musiały zostać odłamane. Mają nazwy Krzywa wieża w Pizie, Pradziad i Cmentarz turecki. Rozpadlina za Cmentarzem tureckim prowadzi do niedostępnych jaskiń. Nazywają się Majowe, ponieważ zostały odkryte w maju 1953 roku. Od Wierzby płaczącej prowadzi korytarz z modelowanym przez erozję stropowym korytem wokół przepięknych sintrowych grobli nazywanych Łaźnie rzymskie i imponującej podświetlonej sintrowej firanki do Białego domu. Jego ściany zdobią sintrowe nacieki, w partiach stropowych wiszą śnieżnobiałe stalaktyty. Kilka formacji naciekowych zostało nazwanych od przedmiotów, które przypominają – np. Pagoda indyjska, Słonie ucho, Osie gniazdo lub Śpiąca sowa. Następnym dużym pomieszczeniem jest Sala królewska. Ma wysokość 25 metrów i powstała w wyniku zawalenia stropów dwóch pięter jaskini, o czym świadczą potężne skalne bloki.
Górne piętro jest niedostępne do zwiedzania, je zimowiskiem nietoperzy i podkowców. Z Sali królewskiej prowadzi korytarz kanałowy, którego dno bywa podczas powodzi zalane. Jest tu również kilka ładnych zakątków, na przykład Skarbiec lub stalaktyt o niezwykłym kształcie, nazwany Skamieniałe serce. Koło rozpadlinowej przepaści nazywanej Piekło trasa zwiedzania wznosi się do Sali U Kazalnicy. Na zwiedzających tu czeka przede wszystkim symbol jaskini, Skamieniały pies. Jest to formacja sintrowa, która powstała na odłamku drewna spławionego w dawnych czasach do podziemi. Również następne formacje sintrowe i naciekowe pobudzają tu ludzką wyobraźnię. Na przykład Baldachim nad Kazalnicą, Eskimos w kajaku lub formacja, która przypomina kobietę z dzieckiem na rękach.
Ostatnim przystankiem na udostępnionej trasie jest Sala bagienna. Tu zwiedzający zapoznają się z historią odkrycia Jaskiń Na Pomezí, ponieważ właśnie tu weszli w 1949 roku ich odkrywcy. W niedalekiej sali odkryli też na ścianie napis starszej daty „Kurt Höhle“.
